یکی بود یکی نبود ، غیر از خدا هیچکس نبود.
یک
روز شیر در میدان جنگل نشسته بود و بازی کردن بچه هایش را تماشا می کرد که
ناگهان جمعی از میمونها و شغالها در حال فرار به آنجا رسیدند. شیر پرسید: «
چه خبر است؟» گفتند: « هیچی، یک آدمیزاد به طرف جنگل می آمد و ما
ترسیدیم.»
به کس کسونش نمیدم
به همه کسونش نمیدم
به کسی میدم که کس باشه
قبای تنش اطلس باشه
به موش موشک ، بلبله گوشک
شاگرد توی عطاری
ساکن کنج انباری
آقا موشه خودش هم نمی دانست با آن همه قوطی کبریت چه کار کند. فقط دلش می خواست آن ها را جمع کند. خانم موشه که دید حرف حساب به گوش آقا موشه فرو نمی رود، با عصبانیت گفت: «دیگر صبرم تمام شده. من به خانه خواهرم می روم، اگر تا زمانی که بر می گردم،
یک فکری برای این قوطی کبریت ها نکنی، همه را می اندازم دور.»خانم موشه این را گفت و رفت، آقا موشه ایستاد و به قوطی کبریت هایش نگاه کرد و گفت: «چه کاری می توانم بکنم؟»
ذوستش که ترسیده بود و فریاد میکشید. و به اطراف دوید تا کمک بیاورد؛ اما فایدهای نداشت. ناگهان سوسمار به طرف شکارچی داخل آب آمد. شاید طعمه ی خوبی برای بچه هایش پیدا کرده بود. سوسمار نزدیک تر شد.
چند بار تنش را داخل گل باتلاق فرو کرد و بیرون آمد.
روزها گذشت و گذشت تا یه روز تو شهر اعلام کردند که شاهزاده مهمونی گرفته و از همه دخترهای جوان شهر دعوت کرده که در این مهمونی شرکت کنن.مادر و دختر خودشون را آماده مهمونی کردن و هرچی ماه پیشونی خواهش کرد که اون را هم با خودشون ببرن گفتن نه تو باید در خونه بمونی.
روز مهمونی که فرا رسید مادر و دختر آماده شدن و قشنگ ترین لباسهایی که داشتن را پوشیدن و رفتن...نامادری یه عالمه نخود و لوبیا را باهمدیگه قاطی کرد و به دختر گفت بشین اینها رو جدا کن تا ما برگردیم..
