واقعیت این است که هر ازدواجی با شرایط پرتنشی مواجه و همین شرایط موجب می شود جوهره زوجین محک بخورد. سازگاری با دیگری، شروع شغل جدید، تولد اولین فرزند، ارتباط با افراد جدید و بیماری یکی از زوجین نمونه هایی از این شرایط و موقعیت های تنش زاست.
نکته مهمی که در شروع ازدواج بیش از همه اهمیت دارد این است که تفاوت ها را بپذیریم و اصول ارتباطی موثر را رعایت کنیم. به دلایل زیستی و فرهنگی ما هرگز نباید انتظار داشته باشیم جنس مخالف ما را کاملا درک کند.
در سنین 3 تا 7 سالگی بازی کردن به دلیل فرایند رشد استعدادها و توانایی های کودک به میزان زیادی اهمیت دارد. به قول پیاژه
این دوران در واقع کلید اصلی کشف دنیای اطراف کودک است که توسط آن شخصیت
کودک رشد می کند.
در همین سال هاست که او یاد می گیرد خودش را کنترل کرده و کمتر به والدین و دیگران تکیه کند. او می خواهد مستقل باشد و روی پای خودش بایستد و یاد می گیرد که چگونه خودش را در مواقع هیجان، ترس و عصبانیت آرام کند بنابراین طبیعی است که در این سنین بیشتر شاهد ارتباط او با یک دوست خیالی باشیم
در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد. یعنی وقتی یک کودک تلاش میکند فراتر از قوانین و مقرراتی که برایش وضع شده، امتیازی بگیرد ما باید از تکنیک نادیده گرفتن استفاده کنیم. یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه میکنیم نه با او حرف میزنیم،
فقط خودمان را مشغول میکنیم بدون این‌که با او ارتباط برقرار کنیم. این طوری کودک متوجه میشود بدون ارتباط با پدر و مادر، هیچ لذتی برایش وجود نخواهد داشت. اگر این کار را ادامه دهیم رفتار ناپسندش را ترک میکند.
